Nodar Dumbadze / ნოდარ დუმბაძე
Gürcü edebiyatının 20. Yüzyıldaki en önemli temsilcilerinden biridir. 1928-1984 yılları arasında yaşamıştır. Tiflis’te doğmuş, aynı şehirde hayata gözlerini yummuştur.
Sovyet rejiminin sağlamlaştırılması için 1937 yılında sayısız tutuklama ve fütursuz ölüm cezalarının uygulandığı “temizlik” sırasında Nodar’ın babası Vladimer Dumbadze de kurşuna dizildi, annesi ise sürgün edildi. 8 yaşındaki Nodar’ı teyzeleri alarak Apkhazeti’ye (Abhazya) götürdü, 3 yıl orada kaldıktan sonra; dayıları da kurşuna dizilince bu kez Guria’daki ninesi ve dedesinin yanına gönderdiler.
Nodar Dumbadze 1945 yılında Tiflis’e döndü. 1950 yılında Tiflis Devlet Üniversitesi’nin ekonomi bölümünden mezun olduktan sonra aynı üniversitede araştırma görevlisi olarak çalıştı, aynı zamanda yazarlık faaliyetinde bulunuyordu. 1957 yılında, tüm zamanını yazarlığa ayırabilmek maksadıyla üniversitedeki işini bıraktı.
1957-1959 yılları arasında yazdığı komedi eserlerinin yer aldığı üç dergi yayımladı. Çeşitli dergilerle işbirliği yanında sinema senaryoları da yazıyordu.
1967-1972 yıllarında mizah dergisi Niangi’nin editörüydü.
Yazarın romanları; Ben Ninem İliko ve İlarion [მე ბებია ილიკო და ილარიონი], Güneşi Görüyorum [მე ვხედავ მზეს], Güneşli Gece [მზიანი ღამე], Korkma Anne [ნუ გეშინია დედა], Beyaz Bayraklar [თეთრი ბაირაღები], Sonsuzluk Yasası [მარადისობის კანონი] Gürcü edebiyatında eşsiz yer tutmaktadır.
Ben Ninem İliko ve İlarioni yani Me Bebia İliko Da İlarioni adlı romanının siyah beyaz dönemde 1962 yılında beyaz perdeye aktarılmış hali Gürcü sinemasının klasikleri arasında sayılır ve en eğlenceli ve en çok güldüren Gürcü sinema filmlerinden biridir. Tetri Bairağebi (Beyaz Bayraklar) ve Maradisobis Kanoni (Sonsuzluk Yasası) da sinema filmi olarak çekilmiştir.
Yazarın Türkiye’de yayımlanan eserleri şunlardır: Güneşi Görüyürum adlı romanı Almancadan Türkçeye çevrilerek 1969’da yayımlandı. Ben Ninem İliko ve İlarion, Güneşli Gece adlı romanlar ise Fahrettin Çiloğlu tarafından Gürcüceden çevrilmiştir.