Bir rüya ya da belki bir peri masalı olur / Deniz maviye döndü / Gökyüzü başka bir şeye dönüştü / Abra ortaya çıktı / Üçgen bir apra / Bir şey afra/ Abrakadabra!
birdenbire değirmen taşı durdu / ben yoruldum dedi
Fehmi Uzal Ustiaşvili: Şair Anzo Salukvadze ve besteci İnola Gurgulia’nın oğlu Mamuka Salukvadze 1955 yılında Tiflis’te doğdu.
İlia Çavçavadze Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdi. 1997 de öldü.
1978’de Aleksandır Rakhviaşvili’nin yönettiği ’’19. Yüzyıl- Gürcü kronik’’ filminde başrol oynadı.
42 yıllık yaşamında ülkesinde unutulmayan izler bıraktı.
Fransızca öğretmenliği ve gazeteciliğin yanı sıra; Fransızcadan Gürcüceye yaptığı çok sayıda çevrileri ile, edebiyattan sinemaya, tiyatrodan şiire kadar birçok edebi eser bıraktı geriye!
Gürcistan’da1992 de kurulan Uluslararası PEN Kulübü kurucuları arasında yer aldı.
Edebi faaliyetlerin yanında Gürcistan Tv ve Radyo departmanında editör, program yapımcısı ve sunucu olarak görev yaptı. Georgian Film Stüdyosunda 1993 yılında onun fikri ve tasarımı ile gazete-takvim ‘’Orion’’oluşturuldu.
Yaşamının son yıllarlına kadar görev yaptığı Film Stüdyo ekibi ile bütün Gürcistan’ı gezdi.
Gürcistan’ın tarım, sanayi ve bilimsel potansiyeli ‘’Seçim’’ adını verdiği belgesel bir film çekti.
Ölümünün 24. Yılında Türkçede ilk kez kısa başlıklarla burada tanıtmaya çalıştığımız Mamuka Salukvadze’yi Gürcistan’da çok bilinen ve her yıl dönümünde tekrar paylaşılan Gürcüce bir şiirle okurlarımızı baş başa bırakıyorum.
Bir gün Türkçeye de çevrilmesi umuduyla…
******
ეგება სიზმრად, ან იქნებ ზღაპრად.
ზღვა იქცა ცისფრად, ცა რაღაც სხვა ფრად.
გამოჩნდა აბრა, სამკუთხა აფრა
რაღაცის აფრა, აბრაკადაბრა.
******
ზღვამ პატარა ნაფოტი.
დარდით გამონაფიტი.
მოაცურა ნაპირთან.
…
ალბათ მიწას განახებო დაპირდა.
******
რადგან ყვავილებს სიჩუმე
შვენით,
იყავი ჩუმად მაგნოლიავ,
მე მესმის შენი.
******
მზემ დაითბო თათები.
ღრუბლის ხელთათმანებში
გაუყარა თითები
გაჩნდნენ ათინათები.
******
საავადმყოფოს აივანზე როგორც მტრედები
სხედან მედდები:
ავადმყოფების ოცნებები და იმედები.
******
მოედანზე, თოვლში იდგა პალმა
უხაროდა, უხდებოდა ჩალმა.
ჩაუარა მუსულმანმა ქალმა,
ჩაეცინა და არ მიესალმა.
******
უცებ გაჩერდა წისქვილის ქვა.
დავიღალეო … – თქვა.
მამუკა სალუქვაძე