*** ***
Şiir değil ki….ruhun şarkısıdır bu
Kış geldi…
Çok da şaşırtmıyor kar beni
Soğuk da hani –
Kan donduran damarda,
Beni korkutan şu şeftalinin tomurcuğu –
Ya gelecek ilkbaharda
Mart da açamazsa onu.
Beni korkutuyor kurumuş dere,
Kar altında yatıp da
Uyuyor her şeyden habersizce
Ve papatyaların donuk ovasında
Ya uyanmaya gücü yetmezse
Yağmurun.
Başlangıcı düşündürmüyor kışın –
Sonunu nasıl karşılayacağımdır mesele!
Ya tekrar küflenir kalırsam evde
Ateşin yanında otururken
Karşılamak için ilkbaharı,
Senin için korkuyorum ben, senin yüzünden,
Şubat’ın soğuk rüzgarlarından değil ki,
Uyanır da artık gelemezsem kendime,
Ya susamamışsam, ve sevemezsem seni.
Uyanır da dağların eteklerinde
Kırçıl sisler beklemiyorsa artık beni,
Kim bilir yeğdir de,
Artık sabahlamadan hani,
Ölsem ve
Öte aleme intikalim de dursun ola ki.
Akçıllaşmanı görmek istemiyorum,
İstemiyorum renklere ayrışmanı görmeyi,
Benden sonra sana gelir
Ölüm
Ve soğuk soğuk okşar sineni.
Kış geldi…
Çok da şaşırtmıyor kar beni
Soğuk da hani –
Şu soğuk da hani –
Kan donduran damarda,
Beni korkutan şu şeftalinin tomurcuğu –
Ya gelecek ilkbaharda
Mart da açamazsa onu.
Türkçesi: Hasan Çelik
*** ***
ლექსი კი არა, სულის სიმღერააააა
დაზამთრდა…
თოვლი არც ისე მიკვირს
და არც სიცივე –
სისხლში რომ ატანს
მე შინია ამ ატმის კვირტის
გაზაფხულზე რომ
ვერ გახსნას მარტმა.
მე მეშინია დამშრალი ღელის,
თოვლის ქვეშ რომ წევს და
უგონოდ სძინავს
და გვირილათა გაყინულ ველის
გამოღვიძება ვერ შესძლოს
წვიმამ.
დასაწყისი არ მაფიქრებს ზამთრის –
როგორ შევხვდები ზამთრის დასასრულს?!
ვაი, თუ ისევ დავობდე სახლში,
რომ ცეცხლთან მჯდომი
დავხვდე გაზაფხულს,
მე მეშინია შენი-შენს გამო,
არა თებერვლის ცივი ქარების,
გავიღვიძო და აღარ ვეწამო,
არ მომწყურდე და არ მეყვარები.
გავიღვიძო და მთათა კალთებზე
აღარ მიცდიდნენ ლეგა ნისლები,
იქნებ სჯობია,
აღარ გავთენდე,
მოვკვდე და
ნუღარ გარდავიცვლები.
არ მინდა შენი ჭკნობა ვიხილო,
ვიხილო შენი დაშლა ფერებად,
ჩემს მერე შენთან მოვა
სიკვდილი
და მკერდზე ცივად მოგეფერება.
დაზამთრდა…
თოვლი არც ისე მიკვირს,
არც ეს სიცივე –
სისხლში რომ ატანს,
მე მეშინია ამ ატმის კვირტის –
გაზაფხულდეს და
ვერ გახსნას მარტმა.
ტარიელ ხარხელაური